Παρασκευή 12 Μαρτίου 2010

Διαβητική νεφροπάθεια

Τον κώδωνα του κινδύνου έκρουσαν χθες ο πρόεδρος της Ελληνικής Νεφρολογικής Εταιρείας, καθηγητής Δ. Μέμμος, και ο αντιπρόεδρος, Χρ. Ιατρού, με αφορμή τη Παγκόσμια Ημέρα Νεφρού.

Οι επιστήμονες τόνισαν ότι η διαβητική νεφροπάθεια είναι μία από τις πιο σοβαρές και πιο συχνές επιπλοκές του διαβήτη. Το 30% των διαβητικών τύπου 1 και 2 θα εμφανίσουν διαβητική νεφροπάθεια και οι μισοί από αυτούς θα φτάσουν στο τελικό στάδιο της νεφρικής ανεπάρκειας.

Στον διαβήτη τύπου 2 δεν είναι σαφές το πότε ξεκινά η νεφρική βλάβη και οι επιστήμονες ζητούν από τους ασθενείς να υποβάλλονται σε ειδικές εξετάσεις αμέσως μετά τη διάγνωση. Η ανεπαρκής ρύθμιση του σακχάρου, η υψηλή αρτηριακή πίεση, το κάπνισμα, η παχυσαρκία και η γενετική προδιάθεση αποτελούν τους βασικούς παράγοντες κινδύνου για νεφρική προσβολή. Η πρώιμη διάγνωση μπορεί να γίνει με απλές εξετάσεις αίματος και ούρων. Οδηγεί σε αποτελεσματική θεραπεία, η οποία προλαμβάνει τη νεφρική και την καρδιαγγειακή βλάβη. Οι αρχικές βλάβες από τον διαβήτη στους νεφρούς εκδηλώνονται με τη διαφυγή μικρής ποσότητας λευκωματίνης στα ούρα. Για τον λόγο αυτόν πρέπει να γίνεται εργαστηριακός έλεγχος κάθε έξι μήνες.

Οι νεφρολόγοι καλούν τους διαβητικούς να προσαρμοστούν σε ένα μοντέλο ζωής, το οποίο θα διατηρεί λειτουργικούς τους νεφρούς τους. Βασικό του στοιχείο είναι η ρύθμιση της αρτηριακής πίεσης, η οποία δεν πρέπει να ξεπερνά το «13 και 8». Η μεταμόσχευση νησιδίων παγκρέατος, που εφαρμόζεται όλο και πιο συχνά τα τελευταία χρόνια, αναμένεται να προσφέρει σημαντική βοήθεια.
Πηγή: http://www.ethnos.gr/

Τετάρτη 3 Μαρτίου 2010

Αλλεργίες

Τώρα που μπήκε η άνοιξη, καλό είναι να γνωρίζουμε τι ακριβώς είναι οι αλλεργία και πως προκαλήται.
Το ακόλουθο άρθρο είναι του Δρ Δημήτριος Ν. Γκέλης Τ.

Πρόεδρος της Πανελλήνιας Εταιρείας Ωτορινολαρυγγολογίας- Χειρουργικής Κεφαλής και Τραχήλου
Πρόεδρος της Ελληνικής Εταιρείας Ωτορινολαρυγγολογικής Αλλεργίας, Ανοσολογίας και Ρογχοπαθειών
Το πλήρες κείμενο: http://www.gelis.gr/ALLERGIA%20STIS%20GYRISDERMATIKESDOKIMASIES.htm
Η αλλεργία είναι μια ανώμαλη, μεταβαλλόμενη και ειδική αντίδραση του οργανισμού, λόγω ευαισθησίας του προς μια ιδιαίτερη ουσία ή ουσίες, που είναι γνωστές ως αλλεργιογόνα.

Η αντίδραση αυτή χαρακτηρίζεται ανώμαλη, διότι μόνο τα αλλεργικά άτομα εκδηλώνουν συμπτώματα, όταν εκτίθενται σ’ αυτές τις ουσίες, οι οποίες είναι ακίνδυνες για τα μη αλλεργικά άτομα.

Η αντίδραση είναι μεταβαλλόμενη κι αυτό γιατί, αντίθετα από ότι συνήθως πιστεύει το κοινό, κανείς δεν γεννιέται πάσχοντας από αλλεργία. Η αλλεργία είναι πάντοτε επίκτητη .

Η Αλλεργία είναι ειδική. αντίδραση. Ενώ όλοι μας εκτιθέμεθα σε χιλιάδες ουσίες του περιβάλλοντος, με τις οποίες θα μπορούσε να προκληθεί κάποια αλλεργία, εν τούτοις ελάχιστοι άνθρωποι, ακόμη και οι πιο έντονα αλλεργικοί είναι ευαίσθητοι ταυτόχρονα σε πολλά αλλεργιογόνα. Συνήθως oι αλλεργικοί είναι ευαίσθητοι σε πολύ μικρό αριθμό αλλεργιογόνων. Η αλλεργική αντίδραση μπορεί να είναι ειδική ακόμη και για το είδος του αλλεργιογόνου που προκαλεί την αλλεργία. Έτσι λοιπόν ένα άτομο με αλλεργική ρινίτιδα μπορεί να είναι ευαίσθητο στη γύρη κάποιου αγρωστώδους (χόρτου) και να μην είναι σε άλλα μέλη των αγρωστωδών.

Η αλλεργία είναι προϊόν ευαισθησίας. Αυτό σημαίνει ότι η αντίδραση και τα κλινικά συμπτώματα μπορεί να προκληθούν και με την παρουσία πολύ μικρής ποσότητας αλλεργιογόνου. Σχεδόν όλοι μας, αν ξεσκονίσουμε ένα, για πολλά χρόνια σκονισμένο ράφι, θα φταρνιστούμε. Αυτό οφείλετε στον έντονο ερεθισμό των νευρικών απολήξεων του ρινικού βλεννογόνου, που συμβαίνει κι όταν εισπνέουμε π.χ. πιπέρι και δεν είναι αλλεργία. Μιλάμε όμως για πιθανή αλλεργία, όταν το φτάρνισμα αρχίζει μόλις ξαπλώσει κάποιος να κοιμηθεί στο κρεβάτι του, παρά ο γεγονός ότι τα κλινοσκεπάσματα είναι καθαρά και το στρώμα του καθαρίζεται καθημερινά με ηλεκτρική σκούπα. Τα φταρνίσματα αυτά προκαλούνται από τα αλλεργιογόνα των ακάρεων της σκόνης του σπιτιού, τα οποία υπάρχουν φυσιολογικά σε κάθε κρεβάτι.

Η ευαισθητοποίηση ενός ατόμου ξεκινάει αρκετές ημέρες μετά τη γέννησή του, με την πρώτη έκθεσή του σε κάποιο αλλεργιογόνο και συνοδεύεται από την παραγωγή ενός ειδικού τύπου αντισώματος, που λέγεται ανοσοσφαιρίνη Ε (ΙgE). Όταν το άτομο επανεκτεθεί στο ίδιο αλλεργιογόνο, μετά από παρέλευση μικρού χρονικού διαστήματος, τότε με τη μεσολάβηση ορισμένων κυττάρων του σώματος, που λέγονται μαστοκύτταρα προκαλείται η ένωση των αλλεργιογόνων και των ειδικών γι’ αυτά ΙgE αντισωμάτων πάνω στα μαστοκύτταρα κάποιου οργάνου (π.χ. η μύτη, βρόγχοι, δέρμα, κλπ). Η αντίδραση μεταξύ των αλλεργιογόνων και των ΙgΕ αντισωμάτων προκαλεί την απελευθέρωση ουσιών από τα μαστοκύτταρα, όπως η ισταμίνη, η οποία προκαλεί τα αλλεργικά συμπτώματα στη μύτη (αλλεργική ρινίτιδα) ή στους βρόγχους (αλλεργικό άσθμα) ή στο δέρμα (κνησμός, κνίδωση, έκζεμα) ή στα μάτια (αλλεργική επιπεφυκίτιδα ή μέσα στα αυτιά (εκκριτική μέση ωτίτιδα) ή στις παραρρίνιες κοιλότητες (ρινοκολπίτιδα, όπως ιγμορίτιδα, μετωπιαία κολπίτιδα, ηθμοειδίτιδα, σφηνοειδίτιδα) ή στο λάρυγγα (αλλεργική λαρυγγίτιδα) ή σε πολλούς ιστούς και όργανα του σώματος ταυτόχρονα (αναφυλαξία, αναφυλακτικό σοκ).

ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΑΛΛΕΡΓΙΟΓΟΝΑ;

Αλλεργιογόνα είναι πρωτεϊνικές ουσίες που έχουν εντοπιστεί να προκαλούν αλλεργικές αντιδράσεις. Τα πιο συνηθισμένα αλλεργιογόνα είναι οι γυρεόκοκκοι των ανεμόφιλων φυτών, δηλαδή των φυτών των οποίων ο πολλαπλασιασμός επιτυγχάνεται με τη μετακίνηση της γύρης τους με τη βοήθεια του ανέμου, τα αλλεργιογόνα των ακάρεων της σκόνης του σπιτιού, τα επιθήλια των οικόσιτων ζώων (σκύλος, γάτα), διάφοροι μύκητες που αιωρούνται στον ατμοσφαιρικό αέρα, διάφορα φάρμακα, τα συστατικά ορισμένων τροφίμων, όπως των ψαριών, αυγών, γάλακτος, ξηρών καρπών, ορισμένων φρούτων ή λαχανικών. Τα τσιμπήματα των μελισσών και των σφηκών μπορεί να προκαλέσουν αλλεργικές αντιδράσεις με μοιραία αποτελέσματα, σε σπάνιες περιπτώσεις. Μερικές ουσίες μπορούν να δράσουν ως αλλεργιογόνα χωρίς να είναι πρωτεϊνικές, μετατρέπονται όμως σε αλλεργιογόνα, όταν ενώνονται μέσα στο σώμα με κάποια πρωτεΐνη του σώματος. Σ' αυτή την περίπτωση τα αλλεργιογόνα λέγονται απτίνες. Σ’ αυτή την κατηγορία περιλαμβάνονται τα φάρμακα, διάφορα μέταλλα, διάφορες χημικές ουσίες, χρωστικές, καλλυντικά, αρώματα, κλπ.

Η γύρη ως αλλεργιογόνο

Η γύρη είναι η γονιμοποιός σκόνη που παράγεται από τα άνθη των φυτών, που περιέχει γυρεόκοκκους. Με τη γύρη μεταφέρονται τα αρσενικά γονίδια προς θηλυκό φυτό. Οι γυρεόκοκκοι είναι το αρσενικό αναπαραγωγικό υλικό, που ισοδυναμεί με το σπέρμα. Οι γυρεόκοκκοι έχουν διάμετρο 5-100 μικρά (μικρόν = ένα εκατομμυριοστό του μέτρου). Οι γυρεόκοκκοι μεταφέρουν τους γαμέτες των αρσενικών φυτών στα θηλυκά φυτά για να σχηματιστεί ένα νέο φυτό. Οι γυρεόκοκκοι παράγονται στους ανθήρες των φυτών (το αρσενικό αναπαραγωγικό όργανο του φυτού). Οι γυρεόκοκκοι μεταφέρονται από φυτό σε φυτό, είτε με έντομα , οπότε τα φυτά που τους παράγουν λέγονται εντομόφιλα, είτε με τη βοήθεια του ανέμου, οπότε τα φυτά λέγονται ανεμόφιλα, Τα ανεμόφιλα φυτά για να πετύχουν τον πολλαπλασιασμό τους παράγουν τεράστιες ποσότητες γυρεοκόκκων, οι οποίοι με τη βοήθεια του ανέμου μεταφέρονται εκατοντάδες χιλιόμετρα από τον τόπο της παραγωγής τους. Η γύρη των ανεμόφιλων φυτών είναι περισσότερο αλλεργιογόνος σε σύγκριση προς τη γύρη των εντομόφιλων φυτών. Οι ανεμόφιλοι γυρεόκοκοι είναι μικρότεροι και μπορούν να εισέλθουν στους αεραγωγούς ευκολότερα. Μόνον οι γυρεόκοκκοι που περιέχουν ειδικές πρωτεΐνες (αλλεργιογόνα) και παράγονται σε τεράστιες ποσότητες μπορούν να προκαλέσουν αλλεργικές αντιδράσεις.